Današnja priča vodi nas kroz život jednog istinskog umetnika, rođenog 27.12.1948. godine u niškom selu Malča. Ime koje krase stihovi i pesme, ime koje oživljava emocije – Zoran Maksimović, poznatiji kao „Komeja“.
Ovaj talentovani srpski tekstopisac izgradio je svoj svet stihova preko okeana, u Americi, ali u srcu je uvek nosio ljubav prema svojoj Srbiji. Njegov neumorni rad rezultirao je više od 50 narodnih pesama koje odzvanjaju na radio stanicama širom Srbije i regiona.
Posebnu popularnost stekao je na tada regionalnom radiju „Bubamara“, gde su njegovi hitovi postali neizostavan deo muzičke scene.
Maksimovićevo pero je bilo ukorenjeno u rodnoj grudi, a ljubav prema Niškoj Banji pretočena je u pesme poput „Kraj Nišave grada Niša“, koje i danas miluje uši ljubitelja izvorne muzike. Njegova inspiracija nalazila je domovinu, ljude, prirodu, a ljubav prema svojoj zemlji bila je nit vodilja u njegovom umetničkom izrazu.
Odrastao je u Malči do četvrtog razreda osnovne škole, da bi se kasnije školovao u Niškoj Banji, a srednju školu završio je u Nišu. Vojsku je odslužio u Kosovskoj Mitrovici, a ljubav života pronašao je u Zvezdani iz svrljiškog Lalinca. Njihova ljubav krunisana je dva sina, Bobanom i Bojanom, rođenim u Americi, gde se porodica Maksimović trajno naselila.
Zoran Maksimović nije samo umetnik pera; strastveni je ribolovac, izuzetan lovac, a u Kenoši je postao majstor karatea (Tae-Kwan-Do) sa crnim pojasom prvi dan. Sjedinjene Američke Države pružile su mu priliku da istraži sve svoje države, Meksiko i Kanadu.
Njegova veličina ne ogleda se samo u umetničkom stvaralaštvu, već i u velikodušnosti. Zoran Maksimović ostavio je dubok trag kao dobrotvor i donator, u saradnji sa suprugom Danom i rodbinom, obnovivši crkvu posvećenu Svetom Nikoli u selu Lalinac kod Svrljiga.
Zoran Maksimović Komeja ostavlja neizbrisiv pečat kao umetnik, ljubitelj prirode i čovek velikog srca, čije delo ostaje kao trajna inspiracija i sećanje na izuzetan životni put.
Maksimović i danas piše tekstove u dalekoj Americi.
